Art Of Fighting (Kmovie)

Song Byeong-tae is a timid and weak high school student whose daily routine consists of being beaten by school bullies. Dreaming of a peaceful life free from the beatings, he reads all kinds of books, but every day life is a series of hardships. Then, one day, he meets a strange man, named Oh Pan-su, staying in B, a special room, in Daemyeong reading room. Waiting for the day to leave for the blue sea of Mexico, Pan-su was a legendary master of martial arts while secluding himself from the world with his own art of life. 15 years ago, he was the master of the masters, winning nationally with his legendary ability to fight. Although he seems indifferent to everything, Byeong-tae's hidden ability stimulates his interest. However, it's not easy to break the fear of Byeong-tae, who has been beaten continuously. Will Byeong-tae, who lacks practice and experience, be the true master in the world where life itself is a series of fights? What will Pan-su teach to Byeong-tae?

Cast
Yun-shik Baek - Oh Man-su
Yeo-jin Choi - Young-ae
Hae-Yeon Gil
Eung-su Kim - Hyung-ho
Hyun-kyoon Lee - Song Byung-tae (as Hee Jae)

Bu filmi erkek kardeşimle izlemiştim; isminden belli dövüş sanatları var işin içinde “gel birlikte izleyelim” diyerek ikna etmiştim onu.Film konu olarak sürekli dayak yiyen bir lise öğrencisinin artık kendisini korumak için dövüşmeyi öğrenmek istemesini konu alıyor.Bu çocuğumuz annesini genç yaşta kaybetmiş, babası polis bir lise öğrencisi.Uzun zamandır lisenin devamlı dövülen ve cebinden parası alınan öğrenci kontenjanını doyasıya yaşamakta.Zaten daha filmin ilk sahnesinde çocuğun nasıl canından bezdiğini gösteriyorlar.

Bizimkisi kendine dövüşmeyi öğretecek bir usta ararken işin piri biriyle karşılaşıyor kaldığı yerde.Ama bu filmi izlerken intikam yeminleri içmiş Bruce Lee sahnelerini beklememek gerekiyor, kendi halinde sıradan bir film aslında.Uzun bir zaman bu çocuk ne zaman diğer çocukları dövecek diye bekletiyor insanı, ama en sonunda “beklediğinize değdi mi” diyerek dövüş sahnelerine susamış benliğinizi doyuruveriyor.O sahneleri kaç defa dönüp tekrar izlediğimi bilmiyorum.Hani izlerken oradaki karakterle bütünleşirsiniz ya, onun sevinçleri sizin sevinciniz olur, acısı sizin acınız olur; bu film ilk kısımlarda izleyene bu hissi veriyor.

Onun için üzülüyorsunuz, “yeter artık bee” diye bağırıyorsunuz; ki bundan olacak diğer çocukları bir güzel tekmelediğinde içinizin yağları eriyor resmen.Kaç defa izlesem yetmez derken bulursunuz kendinizi, o sahnelerde.Anlattıkça iştaha geldim resmen, hala aynı heyecanı yaşıyorum.Film hem çocuğun hem de ustasının hayatına odaklanıyor.Usta ise, öyle diğer filmlerde olduğu gibi bilge bir kişilik değil.Ne zaman çocukla birlikte yemek yeseler, bütün hesabı çocuğun omuzlarına yıkıyor; bir kereden bir kereye bir şey ısmarladığı görülmemiş.

Zaten arkasında karanlık bir geçmişi olduğu belli, bu da filmi daha “havalı” bir hale sokuyor.Dayak yiyen gençliğin intikamı, yalnız bir çocuğun tutunuşu, ustanın hayatında birine değer vermesi derken ortaya bol çeşnili bir film çıkarmışlar.