I Am Sam
1 sayfadaki 1 sayfası
I Am Sam
Oyuncular
Sean Penn - Sam Dawson
Michelle Pfeiffer - Rita Harrison Williams
Dakota Fanning - Lucy Diamond Dawson
Dianne Wiest - Annie Cassell
Loretta Devine - Margaret Calgrove
Richard Schiff - Mr. Turner
Laura Dern - Randy Carpenter
Brad Silverman - Brad
Joseph Rosenberg - Joe
Sam Dawson, kızı ile mutlu bir şekilde yaşayan ve Beatles'a büyük hayranlık besleyen bir adamdır. Genç adamın zeka düzeyinin 7 yaşında bir çocuğunkine eş durumda olması onları çok fazla rahatsız etmez. Kızı 7 yaşına geldiğinde ise onun için asıl sorunlar başlar. Artık kızı ondan çok daha ileri bir düzeye gelmektedir ve Sam ona pek fazla yardım edememektedir. Hükümet görevlileri kızı Sam'in yanından alırlar.
(alıntı:wikipedia)
Geri: I Am Sam
İzlediğimizde bizi maaile ağlatan sınırlı filmlerden bir tanesi de bu filmdir sanırım..Zira biz pek birbirimize ağladığımızı gösteren bir aile değiliz, mümkün mertebe saklarız.Ancak bu film; insanın ciğerlerini yakan bir şeye sahip..Hani ağlarsınız ağlarsınız da sonra aldığınız nefesin ciğere gidişini bile hissedersiniz ya; işte izleyen üzerinde öyle bir etkisi var..
Bütün film boyunca, ekrana sempatik bakışlar atarsınız, eleştirilecek bir yer bulamamanın mutluluğunu yaşarsınız.Oturup özürlü bir adamın kızına duyduğu o sevgiyi içiniz burkularak izlersiniz..Mahkeme sahnelerinde ağlamanın zevkini çıkarırsınız..Film bittiğinde ise, “oh be iyi ki izlemişim..” diyerek ekran başından kalkarsınız..Her film söyletemiyor işte bunu..
Ama bir daha karşıma çıksa izlemem; bu sevmediğim için değil, aksine beni yıpratacak kadar yoğun bir etkisi olduğundan olur.En azından bir kere izlenmeli, o etki yaşanmalı ama ikinci için biraz yürek sahibi olunmalı.Bende o cesaret yok; işte film bu kadar güzel diyerek yalın bir anlatımla işi bağlamaya çalışıyorum ama uyarmadan da geçemiyorum; oldukça etkili..
Bütün film boyunca, ekrana sempatik bakışlar atarsınız, eleştirilecek bir yer bulamamanın mutluluğunu yaşarsınız.Oturup özürlü bir adamın kızına duyduğu o sevgiyi içiniz burkularak izlersiniz..Mahkeme sahnelerinde ağlamanın zevkini çıkarırsınız..Film bittiğinde ise, “oh be iyi ki izlemişim..” diyerek ekran başından kalkarsınız..Her film söyletemiyor işte bunu..
Ama bir daha karşıma çıksa izlemem; bu sevmediğim için değil, aksine beni yıpratacak kadar yoğun bir etkisi olduğundan olur.En azından bir kere izlenmeli, o etki yaşanmalı ama ikinci için biraz yürek sahibi olunmalı.Bende o cesaret yok; işte film bu kadar güzel diyerek yalın bir anlatımla işi bağlamaya çalışıyorum ama uyarmadan da geçemiyorum; oldukça etkili..
1 sayfadaki 1 sayfası
Bu forumun müsaadesi var:
Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz