Antique Bakery

Senaryo: Natsuko TAKAHASHI
Dizayn: Akio UCHINO
Orjinal Eser: Fumi YOSHINAGA

Tanıtım:

Zengin bir işadamının torunu olan Tachibana, yönetim işinde henüz acemidir. Ono Yuusuke ünlü bir pastane şefi ama büyük bir playboydur; Kanada Eiji ise bokstan emekli, pastalara karşı büyük bir sevgisi olan bir adamdır. Tachibana’nın hizmetçi arkadaşı Kobayakawa Chikage, aynı zamanda Ono’nun şu anda romantik anlamda ilgilendiği genç, sakar ama ciddi biridir. Bu dörtlü bir araya gelerek “Antique” adında bir cafe açmaya karar verirler. Amaçları bütün müşterilerinin bir araya gelip hayattaki az ama gerçekten önemli şeylerin değerinin bilinmesidir…kekler gibi.

Geçen akşam Antique Bakery’den konuşurken, kendi merakımı doyurmak adına en azından animesini izlemeye karar verdim ve dün oturup izleyerek bitirdim 12 bölümü.Gerçi bölüm başına 22 dakika olunca böyle erkenden bitmesi şaşırtıcı değil.Aslında daha erken biterdi ama dün internetim deli etti beni; bir gitti, bir geldi, bölümler dolmadı, dolan bölüm kendini göstermedi derken 7. bölümden sonrasını izlemek benim için tam bir eziyete dönüştü.Neyse ki bu sabah erken saatlerde bitirdim.

Joo Ji Hoon’nun oynadığı yapımlara bakarken karşılaşmıştım bu animenin filmiyle.2008 yapımı olan bu filmin; daha önceden derin bir mazisi var.2001 yılında 11 bölümlük bir dizisi yayınlanmış.Bunların arkasında ise, 1999 yılında yayınlanmaya başlanan ve 2002 yılında tamamlanan aynı isimli mangası var.Bu mangayı daha önce kendime okuyacak manga araştırırken görmüştüm ama hiç okumamıştım.Zaten bu manga/dizi/ film çizelgesinde normalden farklı şeyler var.Bir kere manga türü için “shounen ai” ibaresi geçiyor ki, Shounen Ai; “erkekler arasında geçen aşkı anlatan anime ve mangaları” ifade etmek için kullanılır.Bunun bir üst mertebesi vardır; ona da “yaoi” denir.Yaoi’larda işin içine tüm hatlarıyla resmedilmiş cinsellik de girerken; shounen ai’ler, bu kısmı göstermeden/ veya o kısımlarda ışıklar kapanır tarzında rütüşler yaparak birbirini seven erkekleri gösterir.Gerçi bu yazının konusu manga türlerini açıklamaya doğru kaydı ama bu kadarlık bilgi şimdilik yeterli sanırım.

Neden shounen ai’lerden bahsettim; çünkü Antique Bakery bir shounen ai’dir.Anime türünü daha başta belirtmişken; bu türü sevmeyenleri kapı dışarı edebilir.Gelelim konusuna; en özet şekilde 4 erkek karakterin bir pasta dükkanında çalışması ve pastalara olan düşkünlükleri anlatılıyor.Dükkanın sahibi; Tachibana çok zengin bir iş adamının torunu olup, bir gece ailesine şirketteki yüksek mertebeli işini bırakarak bir pastane açacağını söyler.Bu ani isteğin arkasında, daha sonraki bölümlerde öğreneceğimiz bir sır saklıdır.Kendisi çocukken kaçırılmış, kaçıran aileden fidye isteğinde bulunmamış ve Tachibana bir şekilde o adamın elinden kurtulduğundan beri, o iki haftada ne olduğunu, nasıl kurtulduğunu hiç hatırlayamamıştır.Tek hatırladığı şey; onu kaçıran adamın ona yiyecek olarak sadece pasta vermesidir.

Pasta dükkanını açtıktan sonra, sıra bu pastaları yapacak yetenekliyi bulmaya geliyor.Ve işte burada karşımıza; Tachibana’ya lise yıllarında aşkını itiraf etmiş; ama onun tarafından dışlanmış, daha sonra cinsel kimliğini benimsemiş ve kendine göre erkeklerin ilgisini çekmeden “şeytani bir cazibeye” sahip olduğunu söyleyen yakışıklı Yusuke Ono gelir.Ki kendisi Tachibana’dan sonra benim gözümde en can alıcı karakterdir.Daha önceki iş yerlerinden ona aşık olan ve onun için kavgaya tutuşan erkekler yüzünden kovulan bu karakterimiz; Tachibana’ya işe alınmadan önce kendi durumunu bir güzel anlatır ve bunu bilerek anlaşma yapmalarını ister..

Bu iki kişi daha sonra aralarına Ono’nun pastalarını yiyerek bu pastalara aşık olan ve kendisi de bir pastacı olmak isteyen Eiji’nin katılmasıyla üç kişilik bir kadro oluşturur.Eiji, sıradan bir çocuk değildir; boksta ciddi bir kariyeri olan ama boks yapmaya devam ederse gözlerinde sorun olacağını öğrendiği için mecburen boksu bırakan; hocası olarak gördüğü Ono’ya sonsuz bir saygı duyan; kafasına koyduğunu mutlaka yapan bir çocuktur.Ve gelelim son elemanımıza; Chikage..Kendisi Tachibana’nın yardımcısı olup, çocukluğundan beri onun yanında olmuş, ona “genç efendim” diye seslenen; karizmatik ama saf bir karakterdir.Güneş gözlüklerini hayatta çıkarmaz; zaten çıkardığı an Ono, onun o yakışıklı yüzüne bakıp etrafında kalpçikler oluşturmaya başlar.

Kadro böyleyken; bu dörtlü yavaş yavaş o çevrenin en ünlü pastanesi olacak bu dükkanı işletmeye başlarlar.12 bölüm boyunca, bizim karakterlerin hayatlarına dair ayrıntıları, başlarına gelen olayları ve tabi bu çocuk kaçıran adamın kim olduğunu, ne istediğini öğreniriz.Ben şahsen; özellikle pastalarına bayıldım.Bir tadım alan anında kendinden geçerken bende burada tok karnıma acıktığımı hissettim; aç olunca bünyem daha fena oldu orası ayrı mesele.Sonuçta, kendini heyecanla izlettirmese de boş vakitte zaman öldürmek için izlenebilecek bir anime.