Lovely Complex

Yönetmen: Kônosuke UDA, Hiroshi FUKUTOMI, Kazuyo SASAKI, Shigeharu TAKAHASHI, Shin-ichi MASAKI, Toshinori FUKUZAWA, Yasuo IWAMOTO, Yasuro TSUCHIYA
Senaryo: Midori KURIYAMA, Yumi KAGEYAMA, Mio INOUE
Animasyon: Noriko IRIZAWA, Sawako FURUYA, Hisashi KAGAWA, Mayumi YAMAMOTO, Noboru KOIZUMI, Shigeki SATO, Shinya HASEGAWA, Yasuyuki SUZUKI
Müzik: Hironosuke SATO
Dizayn: Hideaki MANIWA, Tsutomu TSUKADA
Orjinal Eser: Aya NAKAHARA

Tanıtım:

Koizumi, 1.70 cm boyunda, hemcinslerine göre uzun boylu bir kızdır. Ootani ise Koizumi’den yaklaşık 10 cm daha kısa bir erkektir. Bu ikili lise başladığından beri birbiriyle sürekli ağız dalaşına girmekte ve çoğunlukla da bu kavgaları etraftakileri eğlendirmektedir. Zaten kısa bir süre sonra da sınıf öğretmenleri Koizumi ve Ootani’yi “All Hanshin-Kyōjin” olarak çağırmaya başlar.

Bu sırada okula yeni gelen Suzuki adındaki genç çocuk, Koizumi’nin hayallerini süslemeye başlar. Bu durumu hemen fark eden Ootani, Koizumi’ye işbirliği teklif eder. Ootani’nin Suzuki ve Koizumi’yi bir araya getirmesinin karşılığında Koizumi’de en yakın iki arkadaşından biri olan Chiharu’yu Oatani’ye ayarlayacaktır. Planlarını yapan Koizumi ve Ootani, diğerleriyle birlikte havuza giderler. Eğlenceli bir günün ardından Koizumi ve Ootani acı gerçeği öğrenir. Chiharu, kendi boylarında olan Ootani’yi tam bir erkek gibi görmezken Suzuki’de Koizumi için aynı şeyleri hissetmektedir.

Koizumi ve Ootani, boy komplekslerine ve sürekli kavga etmelerine rağmen bir şekilde kişiliklerinin birbirine uygun olduğunu yavaş yavaş fark etmeye başlayacaktır.

Delice anime tüketme furyasına bugün bir başkasını da eklemiş bulunuyorum.Lovely Complex 2006 yılının komedi dalında en iyi animesi seçilmiş olmasına karşın benim için 2009 yılının ilk günlerinde tanışıp aşık olduğum, her bir karakterine, hikaye örgüsüne, tepkilere, konuşmalara ve renklerine hayran olduğum çok tatlı bir anime..Her zaman karşılaştığım ama bu zamana kadar hep göz ardı ettiğim şeyler sonradan bu kadar “etkileyici” bir özelliğe sahip olunca ben daha fazla pişman oluyorum.Mangasını görmüş, hatta ilk bölümlerlini okumuş ama nedense o sıralarda bırakıp bir daha dönüp bakmadığım o manganın şimdi animesi duruyor önümde ve ben saldırmadan edemiyorum..

Kızsal tepkiler içinde geçecek bir yorum olacak bu farkındayım; ancak bu animeyi de ağır ifadelerle anlatamam; zira zemini müsait değil.Hikayemiz lise günlerinin ilk yılında başlıyor; Risa adlı 1.72 cm’lik boyuyla Japon kızlarının aksi bir boy uzunluğuna sahip baş rol kızımız ile onunla aynı sınıfa giden ama boyu 1.58 cm olan Ootani adlı erkek karakterimizle kavga ederken görülüyor ilk olarak.Hani okul önlerinde sıraya diziliriz ya; burada bizimkiler sıraya dizildiğinde boyuna bakılarak Risa kuyruğun en sonunda, Ootani ise en başında yer alır; aralarında o kadar bir boy farkı var yani.Zaten yan yana geldiklerinde Risa her daim Ootani’ye yukardan bakmaya mahkumdur..

Şimdi bu tersi bir durum arz etseydi; yani erkek uzun ve havalı; kız kısa ve şirin olsaydı bunda şaşılacak bir şey olmazdı; hatta hepimiz “ne güzel yakışıyorlar, bunlara mutlu sonda ne güzel gider..” tarzında cümleler kurabilirdik.Ama işler tam tersi yönde olunca; uzun boylu kız ve onun yanında cüce kalan erkek karakterin lise 1’de başlayan ve lise sona kadar giden düşmanlık-arkadaşlık- aşk üçgeni bence izleyen açısından daha etkili ve heyecan verici oluyor.Bütün hikaye bunda ibaret değil tabi ki; boy farkı ters yönde olan ikili anlatılıyor ama bu o kadar tatlı bir dille işleniyor ki; ilk bölümde aşık oldum, son bölümde aşkım katlanarak arttı desem yeridir..

Bu ikili boy farklarından dolayı ve tabi bir araya geldiklerinde devamlı çekiştikleri, kavga ettikleri için, okulun komedi ikilisi olarak da bilinir.Oysa zaman geçtikçe bizim de görebileceğimiz gibi; boy farkının aksine tencere kapak gibi birbirlerine uyumlu, bütün ilgi alanları ortak olan çok şirin bir ikilidir kendileri.Risa; haklı olarak “ben neden bu kadar uzunum, hadi uzunum neden bari tatlı değilim, benim ne zaman erkek arkadaşım olacak” diye devamlı ağlar.Ootani ise; -bence Risa’dan daha güzeldir kendisi- kısacık boyuyla Risa ile aynı kaderi paylaşır, bir kız arkadaşı olsun ister, tatlı olsun ister, bunun için devamlı çabalar.Ootani; boyunun kısa olmasına rağmen basketbolda tam bir yetenektir; bunu da ek bilgi olarak verelim..

Sadece ikisini anlatmaz anime; bunların arkadaşlarını, onların destek ve de köstek hallerini; bizimkilere bir şekilde vurulan takıntılı diğer karakterleri ile ortaya harika bir karışım çıkar.Ben neden bu kadar sevdim peki; bir kere çok komik..Son bölüme kadar güldüm gerçekten; çizimler o kadar rahat, sıcak ve tatlı ki, kaç kere durdurdum öyle baktım sadece; veya kaç kere bazı sahneleri geri alıp tekrar tekrar izledim bilemem.Sinir olduğum, hoşlanmadığım noktalar yok muydu; elbette vardı, ama kendisi bir şekilde kendisini affettirebilen bir anime olunca izleyene pek de “hayır beğenmedim” gibisinden bir seçenek sunmuyor..

Kardeşim ve arkadaşı (melo) da izliyorlar şimdi; her ne kadar onlardan önce bitirdim diye havamı bassam da; benimle aynı duygular içinde olduklarını biliyorum.Romantizm var demek artık yersiz ama burada romantizmin kaçma-kovalama-yakalama-kaçma havasını daha cazip kılan bir özellik var; komedi..Kahkahalar havada uçuşuyor, hatta bazı yerlerde gülmekten gözlerimizden yaşlar geliyor.Bir anime hakkında bundan daha fazla övücü bir konuşma yapamazdım herhalde..Bu animeyi seven ve herkesin de sevmesini isteyen bir Lovely Complex fanı olarak elimden gelen her şeyi yapmış bulunuyorum; izleyelim ve de izletelim diyerek yorumu artık bitiriyorum..