Omohide Poro Poro (Only Yesterday)

Yönetmen: Isao TAKAHATA
Senaryo: Isao TAKAHATA
Animasyon: Katsuya KONDO, Yoshifumi KONDOU, Yoshiharu SATO, Kazuo OGA, Noriko MORITOMO
Müzik: Masaru HOSHI
Dizayn: Yoshifumi KONDOU, Kazuo OGA
Orjinal Eser: Hotaru OKAMOTO, Yuuko TONE

Tanıtım:

Taeko, 27 yaşında, hiç evlenmemiş, Tokyo'da yaşayan yalnız bir bayandır. Şehrin bunaltıcı yaşantısından bir süreliğine kaçmak ister ve tatil için Yamagata'ya, üvey kız kardeşinin yakınlarının yanına gitmeye karar verir. Yamagata'ya yolculuğu ve buradaki tatili esnasında kendisini oldukça huzurlu ve nostaljik bir hissiyatın içinde bulan Teako, çocukluk anılarına geri döner. 1966 yılının saf hatıraları ile 1982 senesinin gerçekleri arasında gidip gelen Taeko kariyerine ve özel hayatına ilişkin önemli kararların eşiğinde olduğunu farkeder.

Geçen hafta sonu cd’leri karıştırırken öylesine denk geldiğim 3 tane Japon animasyonunu anında satın almak suretiyle eve mutlu mesut dönmüştüm.Ama izlemeye başlamak ancak bu güne nasip oldu.Yaklaşık 110 dakikalık bir film “Only Yesterday”, Dün Gibi…Filmi anlatmaya başlamadan önce film sahibinden azıcık bahsetmek gerek; İsao Takahata..Kendisiyle ilk kez tanışıyorum ama bana nedense çok da tanıdık gelmişti, açtım baktım meğerse çocukluk yıllarımızda, bıkmadan izlediğimiz Heidi onun elinden çıkma bir yapımmış..

Tabi Japon birinin Alp dağlarında, Almanya’nın tozlu yollarında ne işi var bende bilemiyorum ama meğerse bize Almanya’nın mis kokan dağlarını anlatan biri Japon’muş diyorum hala şaşkınlık içinde.Bu ayrıntıyı bir kenara bırakıp bu filmimizin konusuna gelirsek, Taeko adında 27 yaşında, Tokyo’da güzel bir işte çalışan ve yalnız yaşayan bir hanım kızımızın bütün ağırlığı elinde bulundurduğunu söylemek gerek.10 günlük tatilini, daha önceki yılda gittiği köye giderek geçirmek istediğini söylüyor patronuna ve daha sona kendisini anlatıyor bize.Film, Taeko’nun 27 yaşındaki haliyle 10 yaşındaki halinin birlikte tatile çıkışını anlatıyor aslında..

O kendi geçmişini düşünürken, anıları bir bir ortaya çıkıyor ve biz bir yandan da onun 10 yaşındaki halinin başına gelenleri, maceralarını izliyoruz.O dönemde Japonya’nın nasıl olduğu ve şimdi nasıl olduğu gösteriliyor bu arada.Giysiler, sokaklar, gelenekler farklılaşır gözlerimizin önünde.10 yaşındaki bir çocuğun gözünden görünen dünya; şımarıklıklar, istekler, ağlamalar, ilk aşklar ve gökyüzüne yürümeler, erkekler, yemek seçmeler ve asla unutulmayacak hayallerin ilk kırıntıları..Bir geçmişte ilerleriz bir gelecekte..Film bence iki önemli noktaya parmak basıyor; geleneklere ve toprağa –doğaya- gösterilmesi gereken saygıya..

Taeko, şehirde yaşıyor olmasına rağmen; hatta köyde hiçbir yakını bulunmamasına rağmen, içindeki köy özlemiyle bir ailenin yanında tatilini geçirerek; onlarla birlikte tarlada çalışmayı, ekin toplamayı, sadece uzanan ufka bakarak mutlu olmayı tercih edenler arasında.Binalar ve arabalar arasından kurtulup yeşillikler ve o yeşilliklerle el ele verip emekle geçinen insanların arasına karışmak, hep orada yaşamak istiyor.Bütün film boyunca; doğa ve insanın uyumu anlatılırken bir yandan da bu fikirleri destekleyecek muhteşem görüntüler de sunuluyor izleyenin gözlerine..Taeko, bir yandan 10 yaşındaki haliyle boğuşurken bir yandan da özlemini duyduğu bu duyguların karşılığını alıyor..

Ve ortaya, sadece, sıcak, rahat bir film çıkıyor.Aksiyon, vurdu kırdı, heyecanın dorularda gezdiği, aşk veya entrika dolu bir şey değil bu; zaten onlardan mümkün olduğunca uzak kalmayı kendisi tercih ediyor bu yapım.Masum bir film; sadelikle her gün baktığımız ama göremediğimiz “sade güzellikleri” işaret ediyor.İzlerken insanda garip bir dinginlik duygusu da olmuyor değil.Boş anınızda, rahatlamak için izleyebileceğiniz güzel bir film, tavsiye edilir